اهمیت شیوه ارائه

اهمیت شیوه ارائه

چرا شیوه ارائه برای حضار مهم است؟

شاید در وهله اول عجیب به نظر برسد. ولی این واقعیت دارد که در یک ارائه ارزشمند، آن چه بیش از الفاظ اهمیت دارد، نحوه بیان عبارات و تاثیرگذار بودن آن است نه زیبایی ظاهری کلماتی که به کار می برید.

برخی از ارائه‌کنندگان، متن سخنرانی خود را به قدری منطقی و مستدل تنظیم می‌کنند و توالی مطالب را آن چنان رعایت می‌کنند که نمی‌توانید کوچکترین ایرادی به آن متن بگیرید. ولی همین افراد هنگامی‌که برای ایراد سخنرانی از جایشان بلند می‌شوند، بسیاری از حضار به بهانه‌ای سالن را ترک می‌کنند. آن‌ها به عنوان یک سخنران هیچ‌گونه اعتباری به دست نیاورده‌اند. چون اهمیت شیوه ارائه را درک نکرده و این مهارت نرم را آن قدر در خود پرورش نداده‌اند که دانسته‌های خود را به شکل جالب توجهی به نمایش بگذارند.

فرد برجسته‌ای یک‌بار می‌گفت: “برای یک سخنرانی عالی سه چیز اهمیت زیاد دارد: اول، شخصیت ارائه کننده، دوم، شیوه ارائه، سوم، موضوع سخنرانی، و در بین این سه، آن چه کمترین اهمیت را دارد مورد آخر است”.

فرد برجسته‌ای یک‌بار می‌گفت:

“برای یک سخنرانی عالی سه چیز اهمیت زیاد دارد: اول، شخصیت ارائه کننده، دوم، شیوه ارائه، سوم، موضوع سخنرانی، و در بین این سه، آن چه کمترین اهمیت را دارد مورد آخر است”.

در مسابقات ارائه یا در همایش‌ها به این موضوع توجه کرده‌ام همیشه سخنرانی که بهترین موضوع را در اختیار دارد، برنده نمی‌شود. اغلب اوقات، برنده کسی است که آن را به شیوه بهتری ارائه می‌کند و این مهارت نرم را توسعه داده است.

نمونه‌هایی از اهمیت شیوه ارائه

برولف، نقاش شهیر روسی، یک بار نقاشی یکی از شاگردانش را اصلاح می‌کرد. وقتی کار تمام شد، شاگردش به اصلاحاتی که در تابلو انجام شده بود، نظری انداخت و گفت: “شما تغییراتی جزیی در تابلویم دادید، ولی تابلو به کلی عوض شده و به شکل دیگری در آمده است!” و برولف پاسخ داده بود: “هنر از همین جا، یعنی با اصلاح ریزه‌کاری ها و تغییر در جزییات آغاز می‌شود”.

این گفته همان‌قدر که برای کشیدن یک نقاشی زیبا درست است، در مورد یک ارائه عالی و به کار بردن کلمات هم مصداق دارد. در پارلمان انگلستان این گفته معروف است که “اهمیت شیوه ارائه یا ایراد یک سخنرانی از خود موضوع بیشتر است”.

بگذارید برایتان مثال دیگری بزنم تا شاید به این ترتیب به درک بهتر اهمیت شیوه ارائه کمکی کرده باشم. وقتی از یک فروشگاه کالایی می‌خرید، فروشنده آن را چگونه به شما تحویل می‌دهد؟ آیا تنها آن را به سمت شما پرتاب و سپس موقعیت را ترک می‌کند؟ یا آن که به شیوه تحویل کالا به شما نیز اهمیت می‌دهد؟

بله، می‌دانید که اهمیت می‌دهد. آن را به شیوه ای محترمانه بسته‌بندی می‌کند، در ساک زیبایی قرار می‌دهد و از خرید شما و سلیقه‌ای که به خرج داده‌اید، تعریف می‌کند. معمولا هم این کار را با آب و تاب فراوان انجام می‌دهد. البته بعضی‌ها هم هستند که به این موارد توجهی ندارند و صد البته شما هم دیگر به سراغشان نمی‌روید و از آن‌ها خرید نخواهید کرد (دلایل آن را در کارگاه‌های آموزشی خدمت به مشتری یا مشتری‌مداری مدرسه مدیریت الست برایتان خواهم گفت).

شیوه ارائه موثر

حالا سوال من از شما این است:

  • آیا برای یک ارائه موثر نیز نباید به همین شیوه رفتار کرد؟
  • آیا تنها پرتاب کردن کلمات به سمت شنوندگان برای یک ارائه تاثیرگذار کافی است و شما را به اهدافتان نزدیک خواهد کرد؟

چند وقت پیش برای ایراد سخنرانی در بخشی از یک همایش در حوزه مدیریت منابع انسانی در صنعت دارو و درمان دعوت شده بودم. قرار بود آن روز سخنرانان زیادی از تجربه فعالیت‌های خود در این حوزه، و یا در مورد رویکردهای جدید مدیریت منابع انسانی سخنرانی کنند. ولی مثل بسیاری از همایش‌های نقاط مختلف دنیا، متاسفانه مشکل بالا در بسیاری از ارائه‌ها به چشم می‌خورد و شرکت‌کنندگان به حضار، شیوه ارائه و آن چه از شخصیت خود به نمایش می‌گذاشتند، به خوبی نپرداخته بودند.

در بعضی از سخنرانی‌ها، ارائه‌کنندگان به قدری به شرکت‌کنندگان و اهمیت شیوه ارائه بی‌توجه هستند که انگار فرقی نمی کند این سخنرانی در میان جمعیت زنده و حاضر در سالن صورت می‌گیرد یا در میان یک صحرای بی آب و علف و خالی از سکنه! چنین ارائه‌هایی بیش از آن که یک سخنرانی موثر باشد، یک گفتگوی با خود است که در آن‌ها هیچ ارتباط (مثبتی) بین گوینده و شنونده برقرار نمی‌شود. لازمه یک ارائه خوب، برقراری چنین ارتباطی است و شنوندگان باید احساس کنند که پیامی برخاسته از روح و قلب سخنران دریافت می‌کنند.

ولی در میان همه سخنرانی‌های آن روز، یکی از آن‌ها در مقایسه با دیگران به میزان قابل توجهی بدتر بود. ارائه‌کننده این بخش که به گمان خود مطلب جدیدی ارائه می‌کرد، هنگام سخنرانی با چهرهای عبوس به زمین نگاه می‎کرد و گهگاه نیز همان نگاه را نثار حضار و بیشتر از همه صف اول مدعوین می‎کرد. به نظر می‎رسید که زمین را زیر پای خود لعنت می‎کند و از این‎که روی آن راه می‎رود، ناراحت است. شاید هم از دست آدم و حوا ناراحت بود که آن روز به سیب درخت ممنوع گاز زده و اکنون او مجبور است که با راه رفتن روی زمین و سخنرانی برای این گروه عقب‎مانده تاوان اشتباه آن‎ها را بدهد. به هر حال، بدون این که ایشان را بشناسم، از شیوه ارائه و رفتارش به نظرم می‎آمد که از من هم ناراحت است یا با من یک مشکل شخصی دارد.

این شیوه ارائه همیشه محکوم به شکست است و مطمئن هستم که شما نمی‎خواهید چنین تصویر غیرحرفه ای از خود در ذهن مخاطبان به جا بگذارید.

خبر خوب آن است که این مهارت نرم، نیز قابل یادگیری و پرورش است. ولی یادگیری مهارت‎های ارائه هم مثل سایر مهارت‎ها، به اشتیاق، تمرین، صرف وقت و بازنگری در شیوه ارائه نیاز دارند.

واقعیت آن است که بخش قابل‎توجهی از فعالیت‎های هر یک از ما در هر شغلی که باشیم، به ارائه اختصاص می‏یابد. ما همواره در حال ارائه خود، محصولات و خدمات یا خود سازمان‏مان هستیم. بنابراین اگر مجبور به انجام آن هستیم، چرا خودمان را از مزایای فراوان آن محروم کنیم و به شیوه‏ای درست این کار را انجام ندهیم؟!


در پایان

دوره آموزشی مهارت های ارائه آقای رضا مومن خانی

خوشبختانه در سبد مهارت‏های نرم آقای رضا مومن خانی و مدرسه مدیریت اَلَست، کارگاه آموزشی بسیار متفاوت و موثری برای مهارت‏های ارائه به هر دو صورت حضوری و الکترونیکی تدارک دیده شده است. برنامه این کارگاه آموزشی را از منوی اصلی وب سایت، و یا از طریق همراهی ما در شبکه‏های لینکداین و اینستاگرام آقای رضا مومن خانی در آدرس‏های زیر در صفحه وب سایت مدرسه مدیریت اَلَست در اختیار خواهید داشت.

به علاوه، امکان برگزاری این کارگاه آموزشی به صورت سفارشی و اختصاصی در محل شرکت‎ها نیز کاملا وجود دارد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *